Kitap.
İçimden geldi karalamak bir şeyler.
Bu sefer üzgün değilim, bence mutluyum da. Öyle duygusal şeyler çıkmaz bu gece, ilaç etkisindeyim. Hasta yatağımdayım, olsun, iki üç mikrop girmiş azıcık yat dinlen demiş bana, yatalım bakalım..
Bir sürü kitap aldım kendime, şiir kitabı çoğunluk. Şiir yanı eksilmişti sanki ruhumun. Çölden gelmiş birinin suya saldırması gibiydi bu alışveriş. Şiirler hediye ettim kendime, ruhum şenlensin diye!
Bir süre hayatın garip girdabında ne kitaplara ne şiirlere zaman ayırmamışım, ayıp bana. Öyle kötü hissettim ki kendimi. Şimdi her boşluğu sayfalarla doldurmaya çalışıyorum. Ama eski okumalarımı düşündükçe o günleri özlüyorum. Kitaplarda yok olurdum.. Şimdi öyle olmuyor, belki kitapların içeriğini tutturamadığımdan belki de eskinin yalnızlığı olmadığından.. Tüm günü yalnız, sessizlikte geçirdiğim yıllarda kitaplarda yaşardım, şimdi öyle bir ortamım yok maalesef. Olsun, kitaplarım olsun az çok farketmez!
Okumak lazım canım okuyan! Karanlığa set çeken tek şey okumak, şu günlerde yaşananlardan çıkardığım en büyük sonuç bu. Okuyan, bilen, başka dünyaların varlığından ve güzelliğinden haberdar olan insanlar sevmeyi de biliyor zalimin zulmüne karşı koymayı da. Hayat kötüye gidiyor. Kötülük su yüzüne çıktıkça ve biz farkında oldukça nefes almak güçleniyor. İnsanlar ölüyor, insanlar iftiraya uğruyor. Ama inanıyorum. Okudukça inanıyorum. Bitecek bunlar. Aydınlık doğacak. Çünkü sevgi var, her şeye inat o hep var! Kitaplarımız, sevgilerimiz ve düşüncelerimiz var oldukça karanlık ele geçiremeyecek. İnanıyorum!
Öyle işte, bugün bunlar geldi içimden. Okudukça yazmak da istiyor herhalde insan. Biriktikçe dağıtmak. Dağıttıkça çoğalmak.
İyi ki varsın canım okuyan. Bu gece de içimi döktüğüm sen oldun!
-Öperler.
Bu sefer üzgün değilim, bence mutluyum da. Öyle duygusal şeyler çıkmaz bu gece, ilaç etkisindeyim. Hasta yatağımdayım, olsun, iki üç mikrop girmiş azıcık yat dinlen demiş bana, yatalım bakalım..
Bir sürü kitap aldım kendime, şiir kitabı çoğunluk. Şiir yanı eksilmişti sanki ruhumun. Çölden gelmiş birinin suya saldırması gibiydi bu alışveriş. Şiirler hediye ettim kendime, ruhum şenlensin diye!
Bir süre hayatın garip girdabında ne kitaplara ne şiirlere zaman ayırmamışım, ayıp bana. Öyle kötü hissettim ki kendimi. Şimdi her boşluğu sayfalarla doldurmaya çalışıyorum. Ama eski okumalarımı düşündükçe o günleri özlüyorum. Kitaplarda yok olurdum.. Şimdi öyle olmuyor, belki kitapların içeriğini tutturamadığımdan belki de eskinin yalnızlığı olmadığından.. Tüm günü yalnız, sessizlikte geçirdiğim yıllarda kitaplarda yaşardım, şimdi öyle bir ortamım yok maalesef. Olsun, kitaplarım olsun az çok farketmez!
Okumak lazım canım okuyan! Karanlığa set çeken tek şey okumak, şu günlerde yaşananlardan çıkardığım en büyük sonuç bu. Okuyan, bilen, başka dünyaların varlığından ve güzelliğinden haberdar olan insanlar sevmeyi de biliyor zalimin zulmüne karşı koymayı da. Hayat kötüye gidiyor. Kötülük su yüzüne çıktıkça ve biz farkında oldukça nefes almak güçleniyor. İnsanlar ölüyor, insanlar iftiraya uğruyor. Ama inanıyorum. Okudukça inanıyorum. Bitecek bunlar. Aydınlık doğacak. Çünkü sevgi var, her şeye inat o hep var! Kitaplarımız, sevgilerimiz ve düşüncelerimiz var oldukça karanlık ele geçiremeyecek. İnanıyorum!
Öyle işte, bugün bunlar geldi içimden. Okudukça yazmak da istiyor herhalde insan. Biriktikçe dağıtmak. Dağıttıkça çoğalmak.
İyi ki varsın canım okuyan. Bu gece de içimi döktüğüm sen oldun!
-Öperler.
Yorumlar
Yorum Gönder