Sanki her şey beni şimdiye hazırlamış..

Bundan aylar önce içimdeki huzuru yeniden keşfettim. Hepimiz şahidiz.
Hayat denen bu karmaşık yapının orta yerinde önce çok yükseklerden yere çakıldım; yılmadım, düştüğümden daha büyük bir hızla toprağın bana sunduğu her nimeti kabullenerek yeniden daha yükseklere zıpladım. Hepimiz şahidiz.
Tek olmanın ne demek olduğunu öğrendim, sadece ben olmayı...
Küçük bir kız çocuğuyken bıraktığım yere geri dönüp tuttum yeniden kendi ellerimden. Kendi kendimi büyüttüm. Her zaman mutlu olacaksın diye öğütledim içime.
Her zaman,
sadece
'mutlu' !
Ben mutlu oldukça hayatın bana güzellikler sunacağına inandım. Ben mutlu oldum, o bana hediyelerini sundu.
Ansızın fısıldadı bir gece kulağıma melekler, 'Bir mucize bekle!' diye. Yaktım tüm umut ışıklarını yüreğimin ve sabırla bekledim.
Beklerken her an her saniye ,bir nedeni olmasa da, sadece gülümsedim ve dedim ki kendime 'Kov bütün hüzünleri! Mutlu ol, mutlu et!'.
Yaşamdaki tek amacım bu oldu: Mutluluk!
Şimdi hepimiz bu anların hepsine şahidiz. Kelimelerim yettiğince -ya da yüreğim mi demeliyim?- burada anlattım hepsini.
Bugün, sevginin en güzel çiçekleriyle süslediğim bir kuş kalbiyle oturup okuduğumda geçmişin kelimelerini, bir şey fark ettim:
Tüm olan biten her ne varsa beni bu anın güzelliğine hazırlamış. Şimdinin bana sunduğu her güzelliğin habercisi olmuş tüm o hüzün ve sevinç anları.
Meğerse hepsi fragmanmış...
Yalnızdım, kaldırdım bir gün başımı  'göğe baktım'.. Yoruldum, başımı indireyim dedim; beklediğim mucize tuttu elimden, 'bundan sonra beraber bakalım o göğe!' dedi. Yorgunluğum yitti gitti. Beraber baktığımızdan beri göğün rengi daha sonsuz mavi! İşte tam da el ele verip, bir yürek olup baktığımız an göğe, fragman bitmiş. Film başlamış..
Sözün özü, tek başıma yürüdüğüm o yolda önüme çıkan ipuçları bana hep göğü işaret etmiş. Ben görmemişim..


Hani bir şarkının bir kısmı geçmişti gönlümden bir yazımın herhangi bir yerinde.. Hayat bana şarkının tamamını söyletecekmiş meğerse, bakarken minnetle aşk dolu o bir çift göze..

Haydi canım okuyan gecenin en derin anındayız şimdi de. Belki şimdi için pek bir enerjik kalacak ama yine dinleyelim mi o şarkıyı? Bu sefer doya doya söyleyelim ama tamamını. Hı, dersen ki 'yahu dur yerinde gece gece oynatacak mısın sen bizi?!' Ben seni zorlar mıyım be canım okuyan, sabah uyanınca aç şarkımı, günün o tatta geçsin :)

Hayyydi şimdi yine deeee söylüyoruzzzzzzz yani en azından ben söylüyooruumm :)

"MUTLUYUMM,
İÇİMDE BİR ŞEYLEREE MİNNET BORCU VAR
İÇELİM HADİ MİLLEET!
KORKMADAN UÇALIM MI Bİ MÜDDET?
AŞK İÇİN İÇELİM, İÇELİİMMM
NE ŞARAP NE KADEEH EDEN BİZİ SARHOOŞ
SEN MİSİN YOKSA AŞK MI BU? KONUŞ!
SEN GİTME KAL, BU KALP BOŞ KALMASIN!! "


Günün dünden güzel olacağı bir ömrün olsun canım okuyan! Her zaman, her ne olursa olsun sadece gülümse!

-Öperler.

Kalbimin boş tarafı tekrar çalıştı 
Çünkü işin içine aşk karıştı 
Böyle hatunum olmamıştı 
Birbirimize nasıl yakıştık 
Ayrı yollardan yürürken 
Şimdi aynı yerde buluştuk 
Başka insanlar tanırken 
Denemekten yorulmuştuk 

Mutluyum içimde birşeylere minnet borcu var 
İçelim hadi millet 
Korkmadan uçalım mı bir müddet 
Aşk için içelim içelim, 
Ney şarap ne kadeh eden bizi sarhoş 
Sen misin yoksa aşk mı bu konuş 
Sen gitme kal bu kalp boş kalmasın 

Olmadığım zaman bile yanında olsam 
Uzaklarda aklına takılsam 
Senle olduğum her rüyadan 
Yatağımda senle uyansam 
Tamamlandı bütün yarımlar 
Aptal aptal gülmekteyiz 
Hiç hesapta yokken bunlar 
Bak neyin içindeyiz 

Mutluyum içimde birşeylere minnet borcu var 
İçelim hadi millet 
Korkmadan uçalım mı bir müddet 
Aşk için içelim içelim, 
Ne şarap ne kadeh eden bizi sarhoş 
Sen misin yoksa aşk mı bu konuş 
Sen gitme kal bu kalp boş kalmasın 
Boş kalmasın