"YAZ GEÇER"

Hastalar, ölümler, korkular, sıkıntılar ve özlemler.
Hepsi katlana katlana çoğalıyor. Hepsi insanın önce kalbine oradan doğruca beynine saplanıyor. Başım ağrıyor. Şu sıralar en çok başım ağrıyor, bir de sanki içine kaya sıkışıp kalan göğüs kafesim.

Şimdi Gülinler'in yeni şarkısı çalıyor; "Kafam bir an durmuyor!" diyor, sanki içimi bilir gibi. 
Tam da öyle! Kafam ufacık bir an bile durmuyor!
Gülinler demişken, hayatımda ilk kez yaşamımın öznelliğim dışında bir olaya bağlı olarak ihtimallerin heyecanına üzülüyorum. İyi ki kazıdım seni tenime canım söz; çok doğrusun çünkü! 
Gelecek ihtimallerinin en güzellerini hesaplayıp onlara heyecanlanıyoruz şu sıralar Dünya halkı olarak; bense takıp koluma endişeleri "hiç gelmezse" umutsuzluğunun kıyısında şöyle bir dolaşıyorum. Sonra bakıp bakıp bütün bu heyecanlara üzülüyorum.
Her şeyin ve herkesin bir sonu vardır derler, bunun da sonu gelecek diyorum. Tabi bu bir 'son' değilse... Ama sonların da sonu vardır. Eğer bu bir sonun başlangıcıysa daha da korkuyorum. 'Son' çok yavaş sonlanıyor. Olacaksa birden olsa keşke. Oldu da bu bir 'son' değilse bunun da sonu gelecektir. Gelecektir sonu acının, gelecektir sonu korkuların; di mi?
Her zaman yaptığım gibi kendime Shrek'i hatırlatıyorum: "Mutluluk gözyaşının ardındadır." der Shrek'in bir sahnesinde. Unutma! "Gelecek o günler, inan!" diyorum kendime ama işte...

Sen ne diyorsun peki? 
Bu günlerin ardı göklere çıkacak mı Canım Okuyan? 
Bu zamanların sonunda gene doyasıya sarılıyor olacak mıyız? 
Gelecek peşinde kötülüklerle gelmeyecek değil mi? 
Ayaklarımız toprağa basarken kafamızı kaldırıp dalların arasındaki güneşi izleyecek miyiz? 
Peki bariyerler olmadan nefesi derine çekecek miyiz yeniden?
Gözlerimiz buluştuğunda birbirimizin 'iyi olacağından' emin olacak mıyız artık? 
Bitecek mi sahiden? 
Her şey 'güzel'e dönecek mi? 
"Kendine iyi bak." ların sonu yutkunma olmaktan çıkacak mı? 
Eksilmeden artmaya devam edebilecek miyiz?

Hani bit pazarından bulunup, aldığım en değerli hediyeler arasına giriveren bir kitap vardı. Hatırladın mı? "Yaz Geçer" diyordu o kitapta Murathan Mungan, "Yaz geçer, iyi gelir sözcükler" diyordu. Ben de "yazınca geçer her şey" diye öğütlediğimden kendime, bir de başka türlüsünü bilmediğimden içimi dökmenin; yazıyorum. 
Dilerim, "yaz" mevsim olup da böyle geçmez. Dilerim, yazdıkça "yaz" güzel gelir, güzel geçer. Dilerim, yazmak iyi gelir bulut gibi kafama!
Sence de iyi gelir mi Canım Okuyan? 
Sence de "iyi" hissedebilir miyim biraz daha? 
Boğazımdaki yumruyu yutkunabildiğim bir güne uyanabilecek miyim sence yarın?



Hiç sanmıyorum.



-Öperler.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Hadi dövme yaptıralım!

Dönüşüm..

Yaşamın orta yerinde çırpınıyor kelebek!