Hafızama Düş.

Ve evet yine ben.
Geldi yine bir şeyler ve geçmeyi planlıyorum yine içinden içimin, yani senin, yani bizim.
Ne yaparsam yapayım gidemiyorum bizden öteye ve her nefes alışımda bunu öğrenmek beni nasıl oluyor da bu kadar mutlu edebiliyor anlamıyorum.
Ben'i aradım geçen gün. Bulamadım.
Sen var mısın diye bakındım, ben'i aramaktan daha zordu ama anladığım kadarıyla sen de yoksun içimde.
Bulduğum tek şey Biz'di.
Her ne yapılacaksa biz yapardık, biz başarırdık, biz gülerdik, biz özlerdik.
Gelecek Biz'iz. Geçmiş ise gölgemizde kalmış, görünmüyor.
Bir yol buldum kendi kendime ve sana da anlatmak istedim, bizim için:
Eğer bi gün olur da ufacık bir değişme görürsek bizde, bir hatırlatma oyunu oynayacağız. Birbirimizi tanıdığımız zamanki hatta tanımadan önce kurduğumuz o bağı hatırlatacağız bize. Birbirimize ilk aşık olduğumuz, içimizin ilk titrediği o anı..
Bedenlerimizi ilk görüşümüzü, ilk dokunmayı, ilk öpücüğü.
Tüm bunları yaşarken içimizdeki kalbin çıkacakmış gibi atışını. Gülüşmelerimizi. Birbirimizi neden sevdiğimizi.
Tüm bunları hatırlatacağız birbirimize.
Yani olur da biz şekil değiştirirsek günün birinde zamanda geriye gidip en başından başlayacağız sevmeye. Böylece sonsuzlukta bütünleşmiş olacağız.
Biz ve sonsuzluk. Ne güzel di mi?
Gün gelir de anlatmak zorunda kalırım diye uzun uzun düşünüyorum bazen..
Beni neden seviyorsun diye, beni ne zaman sevmeye başladın diye.. Bunların cevabı yok bende. Ben farkında değilken sevmiştin beni ama neden sevdiğini hala anlayamıyorum. Ben olsam beni sever miydim? Bilmiyorum. Bu yüzden cevabın sende olmasını seçiyorum.
Ve bir de düşünüyorum neden seni seviyorum, ne zaman sevdim diye. Seni ne zaman sevmeye başladığımı hatırlamıyorum çünkü farkında değilmişim ama sevgin benimle bir var olmuş içimde ve tanıştığımız güne kadar saklanmış derinimde. Neden sevdiğime gelirsek de, çok sebep var ve sen her nefes alışında yenilerini ekliyorsun listeye.
Bir ömür gözlerine bakıp anlatmak isterim nedenlerimi ve dilerim ki hatırlatmak zorunda kalmam hiç. Olur da bize bizi hatırlatmam gerekirse de gene şimdiki gibi çok konuşup kafanı şişirmemi gerektirecek kocaman bir liste olacak elimde, bundan eminim.
Özlemin en kor hali, yüreğimin atışı, içimin sıcaklığı.. Seni çok seviyorum. Biz olmayı çok seviyorum. Bu kadar çok konuşmama rağmen beni sevebildiğin için çok teşekkür ederim, bir ömür beni dinlemeni sağlamayı düşünüyorum.
Düzeltiyorum, Biz'i.