Bir Hastanın Günlüğü.(ağır ruh hastalığı içerir.)



Bir haftadır haayiin bir hastalığın eline düşmüş durumdayım.. 
Saymadım ama sanırım günün 20 saatini uyuyarak geçirdim, tam üç gün boyunca. "Ay yuh bir ay uyumam artık!" diye düşünürken yine kendimi o laftan anlamaz uykunun orta yerinde buldum. 
Bir de tabi durur mu? Cannnıım alerjilerim de tetiklenmiş.. ( vay ne şşereeef vay ne şeref!) 
Kendi sesimin kendime yabancı olduğu, artık rüyayla uyanıklığı karıştırdığım, bol ateşlenmeli, yatak yastıkla bütünleşilmiş günlerimin en iyisi bugündü sanırım. E yani benden büyük ilaç içiyorum daha da mı iyileşmeseydim??? 
Sözün özü: CANIM HASTALIK, SEN BANA HİÇ YAKIŞMADIN. HADİ AZ ÖTEDE OYNA. BENDEN UZAK. HADİ GÜZEL KARDEŞİM, HADİ.


***


Çok dertliyim sayın okuyan. Hasta olmam yetmiyormuş gibi yarimden de ayrıyım. Kendisi bu haftalarda pek bir kalbimin bussines'ı olduğundan yaşadığını haber almanın yettiği bir dönemden geçmekteyiz. 
"ÇOOOOKK ÖZLLEEDİİİİİİİEEEEEMMM!" diye anırarak ağlamak istediğim doğrudur; aynen böyle geçsin kayıtlara lütfen!


***

İçtiğim ilaçlardan mıdır, ateşlenmekten midir, boğazımdaki virüs beyne bulaştığından mıdır bilemiyorum ammaaaa benceyse ben kafayı yedim :) Ama zaten ben hep böyleydim. Değil miydim? Yok yok, kesin böyleydim.
Seven de böyle sevsin be canım okuyan ki zaten sevdi :) Sevmeyenin de canı sağolsun derdim deeee ne diycem be! Sanki beni sevmeyeni ben seviyorum da(hıh!) 
Oha az önce trip mi yaptım?!
Ay ben gidiyim biraz daha yatayım bu böyle olmaz...


***

Teknolojiyle aram nasıl bir iyiyse daha yeni Spotify indirdim. Abaav ne güzel şeymiş yahu. 80's şeysini bi açtım ruhum huzur buldu. Bet günlerim şenlendi. İçimde sönen gençlik ateşi yeniden alevlendi. (Gören de 80lerin genci sanacak. Keşke olabilseydim.) 

Hasta yatağının sorunları da bu kadar oluyor be canım okuyan. Rabbim de başka sıkıntı vermesin, tez vakitte sevdiğime kavuştursun. Az da akıl bana, lütfen! 

Hop, gittim. Çok da iyi davran kendine.


-Öperler.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Hadi dövme yaptıralım!

Bir şarkı var. Daha doğrusu bir şarkının bir sözü. Karar verdim, onu dövme yaptıracağım. Şaşırdın mı? Şaşırma. Çünkü dün de bugün de bunu yaptım ve eminim ki yarın da yapacağım. Diyor ki şarkı, " İhtimallerin heyecanına üzülüyorum. " Ne kadar doğru! Ben her ihtimali düşüne düşüne deliren ve sadece ihtimal olmasına rağmen bir şeylerin heyecanına bel bağlayan bir kuş olarak artık bir de düşündüğüm ihtimallerin heyecanlarına üzülüyorum. Daha doğrusu olmayacağını öngörebildiğim ihtimallere bile en azından o anlık heyecanlanabildiğimi gördükçe kendime üzülüyorum. İnsanoğlu ne garip değil mi? Üzülmeye de sevinmeye de aslında kendi üretiyor sebeplerini. Dışarıdaki herkes ve her şey araç oluveriyor. Kimse ya da hiçbir şey nedeni değil aslında üzüntü ya da sevinçlerin. Hepsi insana yardım ediyor ulaşmak istediği sonu yakalaması için. Şimdi gene belki kafası karışık bir yazı gibi görünmüştür bu yazı ama öyle değil. Sözün özü net: İhtimallerin heyecanına üzülüyorum! Üzülmek içi...
Devamı

Dönüşüm..

Resim
"İnsan sevdiğini unutmaz ki.Ben mesela seni asla unutmam." Çok beğenerek okuduğum bir kitapta geçiyordu bu sözler..  Ne doğruymuş!  Evet, gerçekten insani bir kalpse içinde çarpan; kim olursa olsun, başına ne gelirse gelsin sevdiysen bir kere unutulmuyor-muş.  İyi hatırlayıp hatırlamamak sana ve sende bırakılan anılara bağlı elbet ama eminim artık..  İnsan sevdiğini unutmaz ki! İnsan ki tüm yaşanmışlığı hazine sayar kendine ve değişir. Zaman, değişim ve dönüşüm zamanıdır bundan böyle. Yenilikler katmak gerek hayata.  Çünkü adı üzerinde 'hayat' bu. Yaşamak lazım doyasıya.  Unutmasak da, hatta sadece unutmadığımız için belki de yepyeni şeyler katıp hayatımıza, dolu dolu yaşamak lazım. Eski kahkahalarımız da o kahkahaların nedenleri de çok güzeldi elbet ama neden daha güzelleri olmasın ki?  Bak derin bir nefes al şimdi!  Tüm yaşamı hisset içindeki her zerrede.  Bak! Yaşıyorsun işte! Her şeye,herkese...
Devamı

Yaşamın orta yerinde çırpınıyor kelebek!

Böyle olması gerekiyor demiştim ve tam da böyle olmuştu.  Evet, hâlâ en olması gereken şekilde olmaya devam ediyor bir şeyler.  Her akşam soruyorum kendime; 'mutlu muyum?' diye ve cevap hâlâ tatmin edici derecede 'mutlu'. Sadece bugün biraz fazla sorgular biraz da aslında fazla boşvermiş bir ruh halindeyim.  Hayatın başlangıcına da sonuna da,  ansızın gidişlerin yaşattığı acıya da gelişlerin çiçekler açtırışına da tanığım.  Sevinç göz yaşlarını da döktüm aynı gün, üzgün oluşun da.  Peki sen canım okuyan, hissettin mi hiç bir başkasının acısını tam da yüreğinin orta yerinde?  Canının parçasını bir avuç toprağa emanet etmiş birinin yerine koyup da kendini düşündün mü ona nasıl merhem olabilirim diye?  Peki girdin mi sen de toprağın en derinine gençliğinin baharında yitip gidenle?  Bu hayatta çoktur sevdiğim, şükür ki sevenim de. Ama yine de, herkese ve her şeye rağmen, yalnızım bu hayatta ve her alınan yaş daha ...
Devamı