Dibin dibi.
"bağrımda durmadan öten dertli bülbülün mecali kalmadı artık, sustu" Ah, bazen şarkı diye yazıyorlar ya hani içimi en çok o zamanlarda mutlu hissediyorum kendimi. Mutlu hissetmek. Ne uzak şu sıralar hem de ne yakın. Mutluluğun ucu alınan haberlere bağlı bu günlerde, nereye çekerse oraya dönüveriyor. Şarkının devamında söz edilen yürekteki ateş öyle bir hal aldı ki sular seller olsa aksa gene de kurutamaz içimi. Dibinde dibi sanki buralar. Tırmandıkça biraz daha düşüş gibi. Çıkılacak elbet biliyorum, birilerinin geçecek demesi zamanlarını çoktan geçtim. Geçecek, biliyorum, ama bir an önce geçsin istiyorum! Bitecek, biliyorum, ama beni de bitirmeden bitsin istiyorum.! Sürecekse de tutunmama yetecek dalı uzatsın istiyorum. Kafamı pencereden güneşe uzatıyorum, yıkasın beni, aydınlatsın yüreğimi diye; olmuyor. Kafamı pencereden yağmura uzatıyorum yıkasın beni, alsın götürsün düşünceleri aklımdan uzağa diye; olmuyor. Toprağa değmeden topraklanamıyormuş insa...