23 mü? Hayır!
Biliyor musun Canım Okuyan, ben 23 oldum! İnanılır gibi değil. 19'dum buraya geldiğimde. Burası mı uğurlu gelmişti, 19 mu, yoksa yeniden başlamaya olan inancım mı bilmiyorum ama o zamanlar kelimenin tam anlamıyla 'efsane'ydi! Şimdi mi? Şimdiden emin değilim. Artık hiçbir şeyi öyle yürütemiyorum. Kendime ait alanım yok. Kendime ait planlarımın suya düşmesi de alıştığım rutinlerden. Ben toparlanıp planlar yaptıkça çevremde enerjimi çeken ve benim de köşeme çekilmemi sağlayan durumlar dolup taşıyor. Olsun. Ben yine de umut ediyorum. Belki de o ayakta tutuyordur beni. Bilmiyorum. Yaşım büyüdükçe bu durumdan artık hoşlanmadığımı fark ediyorum. Öyle yaşlanma gibi konular umurumda olduğu için de değil bu hoşlanmama durumu. Yeni yaşımın eğlenceli dönemleri geride bırakıp durmasına dertleniyorum. Yaşamam gereken hayatın içinde olamamak sinirlerimi bozuyor. Hayat kavgası denen o girdaba yenik başladığımı kabullenmek başlıca bir huzursuzluk sebebi zaten... Buraya geldiğimde her ...