Belki bir gün..

Ve ben kapıyorum gözlerimi sıkıca şimdi, gecenin en derininde. Yanımdasın. Parmak uçlarımda. Kokun geliyor önce, ardında beni hapseden sıcaklığın. Kapatınca gözlerimi işte bak oradasın. Yatağımın hem en huzurlu hem en eksik tarafı. Düşlerimde sarılıp uyuyorum, yetmiyor. Zaman alıp götürüyor ama geri de getiriyor seni. Yine de sevemiyorum onu. Ah! Kesiyorlar sanki içimin sen dolu yerlerini. Yollarım kayıp, hepsini sana bağladım. Sözlerim yok, unuttum attım. Hislerim hissiz. Kafamın içinde dönüp duran tilkilerin hepsini seni düşünmemi engelliyorlar diye kestim! Akıyor yine derinimden derinine benliğim. Bak, gecenin en karanlık yerindeyim. Pişmanlık, tanıdıktan sonra seni varlığını yitirdi kelime heybemde. Karanlıklarım beyaza aysın diye sarılıyorum içine. İyi ki! Huzurun varıyor ruhuma özlemin sislerinin içinden. Eşim, dostum, babam, oğlum. Can özüm. Kanım. Varlığım. Kaburgalarım dar geliyor içimde saklamaya seni. Nefesine ihtiyaç duyuyorum. Ve her nasıl oluyorsa sen o...

Geçtim yine içinden içimin. Kim kurduysa kuralları, yıkmak üzereyim. Ha-ha! Ama nasıl da asiyim.. Cevizli kadayıf yerken Ceylan Ertem dinledim. Evet, bir de utanmadım internette gezindim. Biraz da özledim. Biraz mı? Yalan söyledim. Ben bildiğin çok özledim! Peki soralım mı şimdi? Kafayı mı yedim? Hayır, Sadece geçtim içimin raylarından sessizce. Çalmadı trenin düdüğü, ben de çalmaktan vazgeçtim. Yuttum kelime tozlarını kadayıfın cevizinin içinden seçip. Ha-ha! Alerjime de meydan okudum. Nasıl da asiyim! Kaşınıyor ruhum. Kafamın içindeki müzikleri seçemedim. Gelse ya. Gelsin. Özledim. Yok yok, şimdi gelsin dedim diye de her şeyi bırakıp gelmesin. Asi değilmişim o kadar da. Zorunlulukları yıkmak olmaz şimdi. Di mi? Ama biliniz ki kesinlikle kafayı yemedim! Yemedim diyorum! Sadece cevizli kadayıf yerken Ceylan Ertem dinledim. Yedikçe kaşındım. Ama bu sefer kaşınan tenim. "Bu bir uçurtmanın kaçışı.Belki de değil." Ne güzel şarkı ama.. 'Uçurtma' gi...

Uzaktayken, Anlamı yok sözlerimin, gözlerimin, aldığım nefeslerin.. Anlamsız ne varsa sevdim aslında, Kendim dışında, sensizliğe varmadığında.. Özlemek, laneti sanki bu sevdanın! İçimi alıyor, içime çöküyor, içimi çekiyor. Canımdan söküyor en sevgi dolu parçalarımı.  Ruhum akıyor pınarlarından kalp aynalarımın.  Çığlıklar savuruyor en derinlerimde özlemin.  Kokun, esir alıyor sanki bedenimi.  Za man, en büyük düşman.. Geçmiyor. Yollar alıp götürdüğü kadar çabuk geri getirmiyor.  Uykuda yüzüme vuran nefesin yok.  Üşüdüğümde ısıtan sıcaklığın.  Zemheri soğukları yaz sıcağına çeviren o gülüşün ekranlara hapsolmuş, dokunamıyorum.  Çantalarını hazırlarken ruhumu çekip içimden, yanına koymuşum. Kalbime geldi çöktü arkamı döndüğüm an özlemin. Saatlerdir ayrı olmak bile yetti bence, gel geri. Gerek var mı bir bedenin diğer yarısını başka şehre hapsetmeye? Konuşmak istemiyorum. Sorulan sorulara cevap vermek istemiyorum. Se...