Belki bir gün..

" Aşk yeniden, unutulmuş yemin gibi             Aşk yeniden, hem tanıdık hem yepyeni                          Aşk yeniden, kendini yarattı kendinden.. " Benden size bir tavsiye,  sesi huzur olan insanları sevin. Hayat enerjimi ses  tellerinde saklayan, yorgun tınısında bile aşk kokan bir adama düştü yüreğim. Öyle mutluyum ki! Ne olur, hiç değişmesin. Hani yüreğinizi pırpır ettiren şarkılar vardır; melodisi,sözleri,duygusu... Her şey mükemmeldir. Sürekli çalar içinizde bir yerde. Dinlemek istersiniz üst üste. 'Bitmesin!' dersiniz hani... İşte tam da öyle! Bitmesin şarkımız, sonsuza dek sürsün. Eskimesin hiç. Seneler sonra bile aynı duygularla dinlensin. Göz göze gelince dursun zaman. Önemli olmasın başka hiçbir şey. Teni huzur, gönlü sarayım kalsın. Bir ömür.. Bir gönül! -Öperler.

Bir haftadır haayiin bir hastalığın eline düşmüş durumdayım..  Saymadım ama sanırım günün 20 saatini uyuyarak geçirdim, tam üç gün boyunca. "Ay yuh bir ay uyumam artık!" diye düşünürken yine kendimi o laftan anlamaz uykunun orta yerinde buldum.  Bir de tabi durur mu? Cannnıım alerjilerim de tetiklenmiş.. ( vay ne şşereeef vay ne şeref!)  Kendi sesimin kendime yabancı olduğu, artık rüyayla uyanıklığı karıştırdığım, bol ateşlenmeli, yatak yastıkla bütünleşilmiş günlerimin en iyisi bugündü sanırım. E yani benden büyük ilaç içiyorum daha da mı iyileşmeseydim???  Sözün özü: CANIM HASTALIK, SEN BANA HİÇ YAKIŞMADIN. HADİ AZ ÖTEDE OYNA. BENDEN UZAK. HADİ GÜZEL KARDEŞİM, HADİ. *** Çok dertliyim sayın okuyan. Hasta olmam yetmiyormuş gibi yarimden de ayrıyım. Kendisi bu haftalarda pek bir kalbimin bussines'ı olduğundan yaşadığını haber almanın yettiği bir dönemden geçmekteyiz.  "ÇOOOOKK ÖZLLEEDİİİİİİİEEEEEMMM!" diye anırarak ağlamak istediğim doğru...

"Koydum sevinçlerimi önüme, baktım, hepsi sensin!" Ne güzel şarkıdır ama.. Tüm diğer Yalın şarkıları gibi. Ne mutlu ki şu günlerde bu sözleri sonuna kadar hakkeden birisi var. (Hiç gitmesin!) Ne üzücü ki onun dışında her şey üstüme geliyor ve bazen hayat denen bu şey beni fazlasıyla yoruyor... *** Nefes almanın bu kadar zor geleceğini hiç düşünmemiştim. Bir gün susmayı bu kadar seveceğimi bilemezdim. Evet. Ben artık susmayı öğrendim. Sabrı. İnsanlara tahammülü.Yakıp yıkmak yerine kendi içime çizikler atmayı. Dayanamayacak gibi hissettiğimde bağırıp çağırmak yerine uzaklaşmayı.. Ve belki de ben insanlara susarak baş kaldırmayı öğrendim. Konuşsam da fayda etmeyeceğini bildiğim şeyler için yormuyorum kendimi. Öyle "suskunluğum asaletimdendir..vıdı vıdı" gibi laflar savurmayacağım tabi ki. 'Asalet' gibi öyle büyük şeylerle egomu büyütecek kadar körleşmedim. Sadece karşımdaki insan beni anlamayı istemeyerek bu kadar üzmüşken ben ona kendimi ne kad...

HOP! BEN GELDİM. PEKİ BEN BURAYA NEDEN GELDİM? NASIL GELDİM? NİÇİN GELDİM? PEKİ BEN BU HARFLERİ NEDEN BÜYÜTTÜM? PEKİ BEN NE ARA BU DENLİ DELİRDİM? PEKİ BU HAVA NEDEN BU KADAR SICAK? AY YETER ÇOK PEKİ'LEDİM! Hayatımın gündem maddelerini şöööyle bir sıralayıp burayı her an whatsapp kız grubu konuşmasına çevirebilirim Yapıyım mı hı? Yapıyım mıııı? - Uykusuzluktan artık ciğerim soldu. Kafamın içindeki uğultu uyumama izin vermiyor ve ben bu durumdan çok sıkıldım!  -O kadar sıcak ki odam denen o küçük saunada yaşamımı sürdüremez hale geldim ve salonda yerlerde yatmaktan iskelet sistemim kaydı. Klimanın köpeği oldum! Bahar iyiydi yaaa bi tur daha alamaz mıydık? Neyse işte sonuç olarak sıcaklar zaten anca bana kadar olan aklımı iyyyce eritti. Haliyle ben de delirdim. Boynum ağrıyor boynuuuuuum! Uyumak istiyorum. Eşek gibi devrilip yatmak istiyorum. Çok mu? -He bir de tatile gitmek istiyorum. Ama yani mümkünse sevdiceğimle :) E iyi tamam oluru yoksa tek de gidebilirim. Yeter...