Esir Kuşun Ağıdı.
"Ölen bir kuş, uçuşu unutmamayı öğütledi bana." - Furuğ Ferruhzad Uçuşu unutmamak. Kuş olup uçarsın da yere çakıldıktan sonrasında kalkıp yeniden uçmayı hatırlamak esas olaydır. Kanatların varken özgürleşmek kolaydır ama o kanatlar kırıldığında özgür kalmak hayatı avuçlarına almaktır. Kafamın içinde binbir söz. Dolaşıp duruyor çekip çekiştirirsem anlamlanır da belki yazıya dönüşür diye çabalıyorum. Çünkü yazmak demiştik, iyileştirir. Çünkü özgürlüğü ve kuşları getirir bana yazmak. Bir de renkleri. O çok sevdiklerimi. Hayatımın çok kötü, sıkıcı, hatta daha doğrusu sıkışıp kalmışlıklarla dolu bir dönemindeyim. Nefes almaya hasret... Halbuki isteklerim de çok değil. Biraz kaçışa ihtiyacım var, özlediğim hayatıma dönmeye. Çadırıma, denize, kendi diktiğim çaputu serip yere üstünde dinlenmeye... Kitaplara. Sevgiyle geçen, mutlu huzur dolu zamanlara. Tüm ihtiyacım bu kadar basit işte. Ve bir de parmaklarımın ucunda. Engeller camdan aslında ama kırılmıyor. Vakti var. Kırarsa...